Εργασία υψηλής προστιθεμενης αξίας. Την θέλουμε;
Ποία η αξία της εργασίας υψηλής προστιθεμενης αξίας; Πόσο η παραγνωριση της, λειτουργεί ως ωρολογιακη βόμβα στα θεμέλια μιας κοινωνίας; Μέσα απο τα μάτια ενος Πολιτικού Μηχανικού.
Σε συνάντηση με συναδέλφους μηχανικούς η κουβέντα εστιασε στο πόσο η κρίση επηρεάζει την ποιότητα των μελετών των τεχνικών έργων. Και πόσο αυτό στοιχίζει στην κοινωνία.
Σήμερα οι αμοιβές έχουν κατακρυμνιστει. Μελέτες αξίας 1 εκατομμύριου κλείνουν για 120,000€ ή χαμηλότερα. Πώς επιβιώνει ένα γραφείο μελετών με αυτές τις συνθήκες; Τρεις οι βασικές κατευθύνσεις:
1. Ο κύριος όγκος του Έργου δίνεται υπεργολαβια.
2. Το έργο υπερδιαστασιολογειται ώστε η μελέτη να κλείσει γρήγορα και ο αστικός κίνδυνος να ελαχιστοποιηθει.
3. Περικοπές στο προσωπικό με επιλογή νέων συναδέλφων με χαμηλότερες απαιτήσεις.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Η εκτέλεση ενός έργου με τη χρήση υπεργολαβων μειώνει το κόστος. Αλλά αυξάνει την "αποστασιοποιηση" του μελέτητη απο το έργο. Η λύση που επιλέγεται είναι η πιο απλή. Λύση γενική που δεν διαμορφώθηκε βάσει του έργου. Αλλά βάσει του τι υπάρχει ήδη έτοιμο. Που ίσως είναι και ανασφαλης. Ίσως να είναι και ακατάλληλη. Πλειστα τα παραδείγματα των συνέπειων της πρακτικής αυτής. Με τεράστιο κόστος στην κατασκευή. Και ακόμα μεγαλύτερες απώλειες για την κοινωνία.
Η υπερδιαστασιολογηση σημαίνει ανάλωση κεφαλαίων χωρίς λόγο και αιτία. Σε συνδυασμό με την βιαστικη επιλογή της εύκολης λύσης μπορεί να αυξήσει ως και 30% το κόστος του έργου. Για ενα έργο αξίας 40,000,000€ που δικαιολογεί κόστος βασικής μελέτης 1,000,000€ σημαίνει ως και 12,000,000€ επιπλέον. Ο πελάτης εξοικονομει περίπου 900,000€ στη μελέτη. Πληρώνει στην κατασκευή ως και 12,000,000€ παραπανω. Τελικό ισοζύγιο; Κόστος έργου αυξημενο ως και 11,000,000€ περίπου!
Για τις περικοπές στο προσωπικό και τις συνέπειες τους στην κοινωνία δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το brain drain της χώρας μας στον τομέα των μηχανικών δεν έχει προηγούμενο. Το ίδιο ισχύει για γιατρούς, δικηγόρους και λοιπές ειδικότητες. Ζούμε σε μία χώρα που την εποχή της πληροφορικής και της μετα-πληροφορικης εισαγει ανειδικευτη εργασία και εξάγει ειδικευμενο προσωπικό. Η αυτοχειρια είναι απλά μια πιο γρήγορη διαδικασία θανάτου. Γιατί αυτό κάνει η κοινωνία. Αυτοκτονεί αλλά με αργό τρόπο.
Οι μελέτες τεχνικών έργων είναι ένα μόνο κομμάτι της εξίσωσης. Και άλλοι ειδικευμενοι κλάδοι βλέπουν το έργο τους να υποεκτιμαται. Ολοι εστιασαμε τελευταία, στις αυξήσεις των μισθών των χαμηλοβαθμων ΔΥ. Που εξυπηρετούν πολιτικά την κυβέρνηση. Αλλά δεν είδαμε τις μειώσεις στο τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό. Που είναι αυτό που προσφέρει και το μεγαλύτερο έργο.
Η κοινωνία κάνει λάθος. Αγοράζει φθηνό κρέας. Κρέας που στο τέλος το τρώει μόνον ο σκύλος. Υποτιμα την εργασία υψηλής προστιθεμενης αξίας. Για λόγους ψηφοθηρικους. Στρώνει το δρόμο για την μετατροπή της χώρας απο αναπτυσσομενη σε υποαναπτυκτη. Κανείς δεν μιλά για αυτό. Ακόμα και αυτοί που κερδίζουν βραχυπροθεσμα θα χάσουν τελικά. Γιατί μια κοινωνία με παραγωγικοτητα Μπαγκλαντες δεν μπορεί να δίνει μισθούς Δανίας σε γραμματεις και κλητηρες.
Σε συνάντηση με συναδέλφους μηχανικούς η κουβέντα εστιασε στο πόσο η κρίση επηρεάζει την ποιότητα των μελετών των τεχνικών έργων. Και πόσο αυτό στοιχίζει στην κοινωνία.
Σήμερα οι αμοιβές έχουν κατακρυμνιστει. Μελέτες αξίας 1 εκατομμύριου κλείνουν για 120,000€ ή χαμηλότερα. Πώς επιβιώνει ένα γραφείο μελετών με αυτές τις συνθήκες; Τρεις οι βασικές κατευθύνσεις:
1. Ο κύριος όγκος του Έργου δίνεται υπεργολαβια.
2. Το έργο υπερδιαστασιολογειται ώστε η μελέτη να κλείσει γρήγορα και ο αστικός κίνδυνος να ελαχιστοποιηθει.
3. Περικοπές στο προσωπικό με επιλογή νέων συναδέλφων με χαμηλότερες απαιτήσεις.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Η εκτέλεση ενός έργου με τη χρήση υπεργολαβων μειώνει το κόστος. Αλλά αυξάνει την "αποστασιοποιηση" του μελέτητη απο το έργο. Η λύση που επιλέγεται είναι η πιο απλή. Λύση γενική που δεν διαμορφώθηκε βάσει του έργου. Αλλά βάσει του τι υπάρχει ήδη έτοιμο. Που ίσως είναι και ανασφαλης. Ίσως να είναι και ακατάλληλη. Πλειστα τα παραδείγματα των συνέπειων της πρακτικής αυτής. Με τεράστιο κόστος στην κατασκευή. Και ακόμα μεγαλύτερες απώλειες για την κοινωνία.
Η υπερδιαστασιολογηση σημαίνει ανάλωση κεφαλαίων χωρίς λόγο και αιτία. Σε συνδυασμό με την βιαστικη επιλογή της εύκολης λύσης μπορεί να αυξήσει ως και 30% το κόστος του έργου. Για ενα έργο αξίας 40,000,000€ που δικαιολογεί κόστος βασικής μελέτης 1,000,000€ σημαίνει ως και 12,000,000€ επιπλέον. Ο πελάτης εξοικονομει περίπου 900,000€ στη μελέτη. Πληρώνει στην κατασκευή ως και 12,000,000€ παραπανω. Τελικό ισοζύγιο; Κόστος έργου αυξημενο ως και 11,000,000€ περίπου!
Για τις περικοπές στο προσωπικό και τις συνέπειες τους στην κοινωνία δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το brain drain της χώρας μας στον τομέα των μηχανικών δεν έχει προηγούμενο. Το ίδιο ισχύει για γιατρούς, δικηγόρους και λοιπές ειδικότητες. Ζούμε σε μία χώρα που την εποχή της πληροφορικής και της μετα-πληροφορικης εισαγει ανειδικευτη εργασία και εξάγει ειδικευμενο προσωπικό. Η αυτοχειρια είναι απλά μια πιο γρήγορη διαδικασία θανάτου. Γιατί αυτό κάνει η κοινωνία. Αυτοκτονεί αλλά με αργό τρόπο.
Οι μελέτες τεχνικών έργων είναι ένα μόνο κομμάτι της εξίσωσης. Και άλλοι ειδικευμενοι κλάδοι βλέπουν το έργο τους να υποεκτιμαται. Ολοι εστιασαμε τελευταία, στις αυξήσεις των μισθών των χαμηλοβαθμων ΔΥ. Που εξυπηρετούν πολιτικά την κυβέρνηση. Αλλά δεν είδαμε τις μειώσεις στο τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό. Που είναι αυτό που προσφέρει και το μεγαλύτερο έργο.
Η κοινωνία κάνει λάθος. Αγοράζει φθηνό κρέας. Κρέας που στο τέλος το τρώει μόνον ο σκύλος. Υποτιμα την εργασία υψηλής προστιθεμενης αξίας. Για λόγους ψηφοθηρικους. Στρώνει το δρόμο για την μετατροπή της χώρας απο αναπτυσσομενη σε υποαναπτυκτη. Κανείς δεν μιλά για αυτό. Ακόμα και αυτοί που κερδίζουν βραχυπροθεσμα θα χάσουν τελικά. Γιατί μια κοινωνία με παραγωγικοτητα Μπαγκλαντες δεν μπορεί να δίνει μισθούς Δανίας σε γραμματεις και κλητηρες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου