Ασφαλιστικό - Προτάσεις και λαϊκισμός
Η Φώφη Γεννηματά πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προτείνει από την ιστοσελίδα της στο Facebook τα εξής
"Λέμε: ΟΧΙ στην μείωση των συντάξεων, ΟΧΙ στην αύξηση των εισφορών που υπονομεύει την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.
Λέμε: ΝΑΙ στην αύξηση των πόρων του ασφαλιστικού με μέρος των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις"
Το βίντεο με τις δηλώσεις της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην ιστοθέση:
https://www.facebook.com/fofigennimata/videos/10153782564155729/
Ας εξετάσουμε το τεχνικό της πρότασης. Οι δαπάνες για συντάξεις ανέρχονται σε 29 δις € σήμερα. Περίπου το 16% του ΑΕΠ.
Έστω ότι, η κοινωνία συμφωνεί να καλύψει μέρος των συντάξεων με εισφορές. Ας θέσουμε μία τιμή στόχο στο 11.5% του ΑΕΠ. Δηλαδή το 11.5% του ΑΕΠ θα κατευθύνεται για την κάλυψη των συντάξεων. Όσο και στη Βραζιλία. Πολύ πάνω από το μέσο κοινοτικό όρο. Με τους αναλυτές να το θεωρούν πολύ υψηλό. Χωρίς να λάβουμε υπόψη το Ιατροφαρμακευτικό κόστος, την πρόνοια, και το κόστος του ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ και λοιπών οργανισμών που επιβαρύνουν τις ασφαλιστικές εισφορές.
Ας θέσουμε όμως και πρόθεση στα επόμενα 15 χρόνια το ποσοστό αυτό να πέσει στο 10%. Ώστε να είναι όσο και ο σημερινός μέσος κοινοτικός όρος. Και μετά τα 15 χρόνια η συμμετοχή αυτή στις συντάξεις να μειώνεται και αυτή ως το τέλος της περιόδου προσαρμογής.
Ας υποθέσουμε δε ότι η ανάγκη θα μειώνεται με το χρόνο με σκοπό σε 30 έτη να μηδενιστεί. Γιατί 30; Για να έχει διασφαλιστεί ότι και οι τελευταίοι συνταξιούχοι με το προηγούμενο καθεστώς δεν θα υποστούν μειώσεις στη σύνταξη τους.
Η συνολική δαπάνη που θα πρέπει να βρεθεί από αποκρατικοποιήσεις ή από άλλες πηγές προκύπτει μέσα από απλούς τύπους θεωρώντας ότι μιλάμε σε σταθερές τιμές 2016 και θεωρώντας ότι τυχόν αυξήσεις/μειώσεις στις συντάξεις θα προσαρμόζονται με τον πληθωρισμό. Οι ετήσιες απαιτήσεις σε κεφάλαια και η εξέλιξη του συγκεντρωτικού ποσού παρουσιάζονται στα δύο γραφήματα.
Το πρώτο έτος το άνοιγμα ανέρχεται σε 4.5% του ΑΕΠ. Το 2016 τα κεφάλαια που θα πρέπει να βρεθούν είναι 7,88 δις € Όσο τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί τα τελευταία 3 χρόνια μέσω του ΕΝΦΙΑ (και των προγόνων αυτού φόρων). Το ποσό παραμένει σταθερό και το 2017 και αρχίζει να μειώνεται από το 2018 και μετά.
Το σύνολο του κεφαλαίου που απαιτείται στα 30 έτη προσαρμογής ανέρχεται στο ποσό των 161 δις € Ως το 2020 η Ελληνική οικονομία πρέπει να βρει από αποκρατικοποιήσεις ή από άλλες πηγές το ποσό των 38,5 δις € και ως το 2025 το ποσό ανεβαίνει στα 75 δις €.
Δεν τίθεται θέμα περί του ανεδαφικού της πρότασης. Όπως και δεν τίθεται θέμα ότι είναι αδύνατο η Ευρώπη να χρηματοδοτήσει με 160 δις € την Ελλάδα ώστε 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι να μην θιγούν. Ούτε και είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να συμβεί μέσω της ανάπτυξης. Η επιβάρυνση των Δημόσιων Οικονομικών είναι εμπροσθοβαρής. Σχεδόν το 50% του συνολικού ποσού απαιτείται να βρεθεί τα πρώτα 10 χρόνια της προσαρμογής. Έστω όμως ότι ήταν δυνατό να βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης. Πόσο αντιπαραγωγικό είναι τα χρήματα αυτά να διατεθούν σε κάλυψη καταναλωτικών αναγκών;
Είναι κρίμα που η πρόταση αυτή προέρχεται από την αρχηγό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Πρόταση που δεν θα περίμενε κανείς από ένα σύγχρονο κόμμα. Που δεν θα ανεχόταν να χρεώσει τις μελλοντικές γενιές με ένα χρέος όσο με το ΑΕΠ της χώρας σήμερα ώστε μέρος της κοινωνίας να συνεχίσει να ευημερεί.
Το 1992 το ΠΑΣΟΚ έκανε τα αδύνατα δυνατά για να πετύχει τον πρώτο διαχωρισμό των ασφαλισμένων. Τον πέτυχε με σφραγίδα και υπογραφή της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη που με ισχνή πλειοψηφία και υποκύπτοντας και αυτή στην εσωκομματική αντιπολίτευση, χώρισε τους ασφαλισμένους σε "παλαιούς" και "νέους.
Το 2000 το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ (Σπράος, Σημίτης) πνίγηκε από την "λαοθάλασσα αγανάκτησης" κατά της μεταρρύθμισης Γιαννίτση. Το λεγόμενο λαϊκό ΠΑΣΟΚ πρωτοστατεί στη μη-μεταρρύθμιση του συστήματος. Αποτέλεσμα της μη μεταρρύθμισης ήταν την περίοδο 2000-2014 το Δημόσιο να καλύψει ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων που έφτασαν στο ποσό των 200 δις €.
Το 2007 σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, στα πλαίσια της μικροπολιτικής, έβαλε και πάλι βέτο σε αλλαγή του συστήματος. Έστω και στην επιδερμική/κοσμητική αλλαγή της ένωσης ταμείων ώστε να μειωθεί το διοικητικό κόστος.
Η σημερινή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πέραν της θεσμικής της θέσης, είναι μία 50αρα συνταξιούχος. Η αιτία συνταξιοδότησης είναι σοβαρή και δεν επέχει αμφισβήτησης. Η ίδια δε, δεν λαμβάνει τη σύνταξη της. Αλλά παρατηρώ ότι το κόμμα ζητά από τη νέα γενιά να θυσιαστεί υπέρ της γενιάς των σημερινών συνταξιούχων.
Η κα Γεννηματά είναι μητέρα 3 παιδιών. Με ελαφρά την καρδιά προτιμά να θυσιάσει το μέλλον των δικών της παιδιών και των παιδιών εκατομμυρίων Ελλήνων για να εξασφαλίσει το δικό της μέλλον;
Ο λαϊκισμός είναι πρόδηλος. Η ύπαρξη τέτοιων ατόμων και στα λεγόμενα φίλο-ευρωπαϊκά κόμματα είναι δεδομένος. Κάτι που κάνει απολύτως αναγκαίο στη ΝΔ το εκλογικό σώμα να μην επιλέξει έναν αντίστοιχα λαϊκιστή για αρχηγό. Γιατί καμία αξία δεν θα έχει η εξουσία μίας διαλυμένης χώρας.
Δυστυχώς δεν γίνεται η μέση σύνταξη να υπερβαίνει το 60% του μέσου μισθού. Ειδικά στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό θα πρέπει να είναι ακόμα χαμηλότερο. Λόγω του πολύ κακού λόγου εργαζόμενων/συνταξιούχους. Η προσαρμογή αυτή δεν θα πρέπει δε, να τιμωρεί αυτούς που πλήρωσαν πολλά στον εργάσιμο τους βίο. Ώστε να αποτελεί κίνητρο για μικρότερη εισφοροδιαφυγή. Κάθε τι άλλο, όπως και οι προτάσεις της κυβέρνησης για αύξηση των εισφορών των εργαζομένων για την κάλυψη των ελλειμμάτων, είναι απλά λαϊκισμός με σκοπό την άγρα ψήφων από τη δεξαμενή των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων της χώρας.
"Λέμε: ΟΧΙ στην μείωση των συντάξεων, ΟΧΙ στην αύξηση των εισφορών που υπονομεύει την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.
Λέμε: ΝΑΙ στην αύξηση των πόρων του ασφαλιστικού με μέρος των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις"
Το βίντεο με τις δηλώσεις της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην ιστοθέση:
https://www.facebook.com/fofigennimata/videos/10153782564155729/
Ας εξετάσουμε το τεχνικό της πρότασης. Οι δαπάνες για συντάξεις ανέρχονται σε 29 δις € σήμερα. Περίπου το 16% του ΑΕΠ.
Έστω ότι, η κοινωνία συμφωνεί να καλύψει μέρος των συντάξεων με εισφορές. Ας θέσουμε μία τιμή στόχο στο 11.5% του ΑΕΠ. Δηλαδή το 11.5% του ΑΕΠ θα κατευθύνεται για την κάλυψη των συντάξεων. Όσο και στη Βραζιλία. Πολύ πάνω από το μέσο κοινοτικό όρο. Με τους αναλυτές να το θεωρούν πολύ υψηλό. Χωρίς να λάβουμε υπόψη το Ιατροφαρμακευτικό κόστος, την πρόνοια, και το κόστος του ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ και λοιπών οργανισμών που επιβαρύνουν τις ασφαλιστικές εισφορές.
Ας θέσουμε όμως και πρόθεση στα επόμενα 15 χρόνια το ποσοστό αυτό να πέσει στο 10%. Ώστε να είναι όσο και ο σημερινός μέσος κοινοτικός όρος. Και μετά τα 15 χρόνια η συμμετοχή αυτή στις συντάξεις να μειώνεται και αυτή ως το τέλος της περιόδου προσαρμογής.
Ας υποθέσουμε δε ότι η ανάγκη θα μειώνεται με το χρόνο με σκοπό σε 30 έτη να μηδενιστεί. Γιατί 30; Για να έχει διασφαλιστεί ότι και οι τελευταίοι συνταξιούχοι με το προηγούμενο καθεστώς δεν θα υποστούν μειώσεις στη σύνταξη τους.
Η συνολική δαπάνη που θα πρέπει να βρεθεί από αποκρατικοποιήσεις ή από άλλες πηγές προκύπτει μέσα από απλούς τύπους θεωρώντας ότι μιλάμε σε σταθερές τιμές 2016 και θεωρώντας ότι τυχόν αυξήσεις/μειώσεις στις συντάξεις θα προσαρμόζονται με τον πληθωρισμό. Οι ετήσιες απαιτήσεις σε κεφάλαια και η εξέλιξη του συγκεντρωτικού ποσού παρουσιάζονται στα δύο γραφήματα.
 |
| Ετήσια απαιτούμενα ποσά (σε δις €) για την κάλυψη του ελλείμματος του Συνταξιοδοτικού (εκτιμήσεις με ΑΕΠ=175 δις €, Σημερινή επιβάρυνση ως ποσοστό του ΑΕΠ (σήμερα) = 16%, Στόχος επιβάρυνσης =11.5% του ΑΕΠ, Μακροπρόσθεσμος Στόχος επιβάρυνσης = 10.0% του ΑΕΠ. |
 |
| Απαιτούμενα κεφάλαια για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού ως το έτος Αναφοράς. |
Το σύνολο του κεφαλαίου που απαιτείται στα 30 έτη προσαρμογής ανέρχεται στο ποσό των 161 δις € Ως το 2020 η Ελληνική οικονομία πρέπει να βρει από αποκρατικοποιήσεις ή από άλλες πηγές το ποσό των 38,5 δις € και ως το 2025 το ποσό ανεβαίνει στα 75 δις €.
Δεν τίθεται θέμα περί του ανεδαφικού της πρότασης. Όπως και δεν τίθεται θέμα ότι είναι αδύνατο η Ευρώπη να χρηματοδοτήσει με 160 δις € την Ελλάδα ώστε 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι να μην θιγούν. Ούτε και είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να συμβεί μέσω της ανάπτυξης. Η επιβάρυνση των Δημόσιων Οικονομικών είναι εμπροσθοβαρής. Σχεδόν το 50% του συνολικού ποσού απαιτείται να βρεθεί τα πρώτα 10 χρόνια της προσαρμογής. Έστω όμως ότι ήταν δυνατό να βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης. Πόσο αντιπαραγωγικό είναι τα χρήματα αυτά να διατεθούν σε κάλυψη καταναλωτικών αναγκών;
Είναι κρίμα που η πρόταση αυτή προέρχεται από την αρχηγό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Πρόταση που δεν θα περίμενε κανείς από ένα σύγχρονο κόμμα. Που δεν θα ανεχόταν να χρεώσει τις μελλοντικές γενιές με ένα χρέος όσο με το ΑΕΠ της χώρας σήμερα ώστε μέρος της κοινωνίας να συνεχίσει να ευημερεί.
Το 1992 το ΠΑΣΟΚ έκανε τα αδύνατα δυνατά για να πετύχει τον πρώτο διαχωρισμό των ασφαλισμένων. Τον πέτυχε με σφραγίδα και υπογραφή της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη που με ισχνή πλειοψηφία και υποκύπτοντας και αυτή στην εσωκομματική αντιπολίτευση, χώρισε τους ασφαλισμένους σε "παλαιούς" και "νέους.
Το 2000 το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ (Σπράος, Σημίτης) πνίγηκε από την "λαοθάλασσα αγανάκτησης" κατά της μεταρρύθμισης Γιαννίτση. Το λεγόμενο λαϊκό ΠΑΣΟΚ πρωτοστατεί στη μη-μεταρρύθμιση του συστήματος. Αποτέλεσμα της μη μεταρρύθμισης ήταν την περίοδο 2000-2014 το Δημόσιο να καλύψει ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων που έφτασαν στο ποσό των 200 δις €.
Το 2007 σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, στα πλαίσια της μικροπολιτικής, έβαλε και πάλι βέτο σε αλλαγή του συστήματος. Έστω και στην επιδερμική/κοσμητική αλλαγή της ένωσης ταμείων ώστε να μειωθεί το διοικητικό κόστος.
Η σημερινή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πέραν της θεσμικής της θέσης, είναι μία 50αρα συνταξιούχος. Η αιτία συνταξιοδότησης είναι σοβαρή και δεν επέχει αμφισβήτησης. Η ίδια δε, δεν λαμβάνει τη σύνταξη της. Αλλά παρατηρώ ότι το κόμμα ζητά από τη νέα γενιά να θυσιαστεί υπέρ της γενιάς των σημερινών συνταξιούχων.
Η κα Γεννηματά είναι μητέρα 3 παιδιών. Με ελαφρά την καρδιά προτιμά να θυσιάσει το μέλλον των δικών της παιδιών και των παιδιών εκατομμυρίων Ελλήνων για να εξασφαλίσει το δικό της μέλλον;
Ο λαϊκισμός είναι πρόδηλος. Η ύπαρξη τέτοιων ατόμων και στα λεγόμενα φίλο-ευρωπαϊκά κόμματα είναι δεδομένος. Κάτι που κάνει απολύτως αναγκαίο στη ΝΔ το εκλογικό σώμα να μην επιλέξει έναν αντίστοιχα λαϊκιστή για αρχηγό. Γιατί καμία αξία δεν θα έχει η εξουσία μίας διαλυμένης χώρας.
Δυστυχώς δεν γίνεται η μέση σύνταξη να υπερβαίνει το 60% του μέσου μισθού. Ειδικά στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό θα πρέπει να είναι ακόμα χαμηλότερο. Λόγω του πολύ κακού λόγου εργαζόμενων/συνταξιούχους. Η προσαρμογή αυτή δεν θα πρέπει δε, να τιμωρεί αυτούς που πλήρωσαν πολλά στον εργάσιμο τους βίο. Ώστε να αποτελεί κίνητρο για μικρότερη εισφοροδιαφυγή. Κάθε τι άλλο, όπως και οι προτάσεις της κυβέρνησης για αύξηση των εισφορών των εργαζομένων για την κάλυψη των ελλειμμάτων, είναι απλά λαϊκισμός με σκοπό την άγρα ψήφων από τη δεξαμενή των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων της χώρας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου