Τέλη κυκλοφορίας - Μία ευκαιρία για μία νέα αρχή;

Εισαγωγή

Τις τελευταίες ημέρες ξεκίνησε και πάλι η κουβέντα περί αναπροσαρμογής των τελών κυκλοφορίας ώστε αυτά να είναι πιο δίκαια. Η έλλειψη φαντασίας στις προτάσεις είναι σαφής και δεν εκπλήσσει. 

Τι θα μπορούσε να γίνει όμως; Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το θέμα λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνολογίες που είναι διαθέσιμες και αντικειμενικά κριτήρια;

Ξεκινώντας από τα βασικά.

Τα τέλη κυκλοφορίας θα μπορούσαν να έχουν περισσότερες της μίας παραμέτρους για τον υπολογισμό τους. Σαφές είναι ότι ο κυβισμός του κινητήρα ή η εκπομπή CO2 δεν μπορεί να αποτελούν το μόνο κριτήριο.

Το όχημα είτε βρίσκεται σε κίνηση είτε είναι κάπου σταθμευμένο. Οπότε τα τέλη χρήσης (αντί της έκφρασης "τέλη κυκλοφορίας") θα πρέπει να διαχωρίζονται μεταξύ των τελών για την στάθμευση και των τελών κυκλοφορίας.

Τέλη Στάθμευσης

Τα τέλη στάθμευσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις διαστάσεις του οχήματος αλλά και το βάρος αυτού. Προφανής ο λόγος που οι διαστάσεις έχουν σημασία. Όπως και το βάρος. Όσο μεγαλύτερο το όχημα τόσο περισσότερο χώρο θέλει. Όσο πιο βαρύ τόσο περισσότερο επιβαρύνει τις υποδομές φιλοξενίας.

Φυσικά τα τέλη στάθμευσης δεν μπορεί να είναι τα ίδια οπουδήποτε. Άλλο να παρκάρεις στο κέντρο των Αθηνών άλλο σε κάποιο χωριό χωρίς προβλήματα χώρου. Αυτό απαιτεί, για να υλοποιηθεί, την τοποθέτηση ενός συστήματος παρακολούθησης της θέσης του οχήματος. Ώστε ένα κεντρικό σύστημα να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που αυτό βρίσκεται. Ένα σύστημα που μπορεί να βασίζεται σε έναν συνδυασμό αισθητήρων GPS και του δικτύου κινητής τηλεφωνίας (mobile network).

Τέλη κυκλοφορίας

Τα τέλη κυκλοφορίας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη χρήση του οδικού δικτύου και τη φθορά που προκαλείται σε αυτό από την κίνηση του αυτοκινήτου. Οπότε στοιχεία όπως οι διαστάσεις και το βάρος, ο τύπος του συστήματος κίνησης του οχήματος, η κατηγορία του, η ιπποδύναμη του κλπ, είναι παράμετροι που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να συνδυάζονται με τον πόσο έντονα χρησιμοποιεί ο χρήστης το μέσο μετακίνησης. Πρέπει να υπάρχει δηλαδή, διάταξη καταγραφής των χιλιόμετρων που διανύει ένα όχημα.

Η καταγραφή των χιλιόμετρων των οχημάτων με GPS-mobile network θα μπορούσε να αποτελέσει μία βάση για την ανάπτυξη ενός εντελώς νέου συστήματος υπολογισμού των τελών κυκλοφορίας.

Η δυνατότητα καταγραφής χωρικά των διαδρομών θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για τον καλύτερο διαμοιρασμό μεταξύ των δήμων των χρημάτων από τα τέλη κυκλοφορίας. Και το διαχωρισμό κίνησης σε κλειστούς αυτοκινητοδρόμους, λοιπό δίκτυο, αστικό δίκτυο και ιδιωτικό δρόμο.

Καθώς ένα τέτοιο σύστημα καταγράφει πέραν της θέσης και της απόστασης και την ταχύτητα κίνησης αλλά και το πότε αυτή λαμβάνει χώρα, θα ήταν εύκολο να εφαρμοστεί και η συνεχής αστυνόμευση της κίνησης των οχημάτων. Με ενημέρωση των οδηγών ότι παραβαίνουν το νόμο, όρια ταχύτητας, κίνηση ανάποδα στην οδό κλπ, και την επιβολή πρόστιμου σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Η συνεχής αυτή κάλυψη θα μείωνε το κόστος ασφάλειας του οχήματος. Καθώς κάθε όχημα παρακολουθείται ο κλέφτης αποθαρρύνεται. Σε περίπτωση ατυχήματος θα είναι εύκολο να γνωρίζει η τροχαία τα βασικά δεδομένα κίνησης των οχημάτων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Με την αστυνομία να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή πιο όχημα κινείται που, η ρύθμιση της κυκλοφορίας θα ήταν πιο εύκολη. Αν μέσω του συστήματος πλοήγησης ήξερε και τον προορισμό θα μπορούσε το σύστημα ελέγχου της κυκλοφορίας να διαμορφώνει διαδρομές (αμφίδρομη επικοινωνία) ή απλά να προσαρμόζει το σύστημα ελέγχου κυκλοφορίας ώστε ο πολίτης να φτάνει στον προορισμό του όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Θα μπορούσαν να εφαρμοστούν διαφορετικά τιμολόγια ανάλογα με την ώρα και την μέρα. Δεν θα χρειάζονται πια σταθμοί διοδίων στους κλειστούς αυτοκινητόδρομους ή στις εισόδους πόλεων κλπ.

Το προσφιλές άθλημα των εμπόρων, επαγγελματιών και μη, να "γυρίζουν τους χιλιομετρητές" θα δεχτεί καίριο πλήγμα. Όπως το ιστορικό του κάθε οχήματος θα είναι γνωστό θα είναι αδύνατο να παραπλανήσει ο πωλητής τον πελάτη.

Συμπεράσματα

Οι δυνατότητες είναι πολλές. Και ως τώρα συζητήθηκαν μόνον κάποιες από αυτές. Αλλά απαιτεί φαντασία από την πολιτεία. Και τόλμη. Και μια ειλικρινή κουβέντα περί "προσωπικών δεδομένων". Γιατί κατά κόρον στην Ελλάδα η "προστασία τους" βοηθά στην τέλεση αξιόποινων πράξεων.

Ο πολίτης με ένα διαφανές σύστημα μπορεί να αποφασίσει πως να πάει στον προορισμό του ή αν αξίζει το κόπο να χρησιμοποιηθεί αυτοκίνητο. Ενισχύοντας το ρόλο των ΜΜΜ. Και επιβάλλοντας μία πιο δίκαιη κατανομή φορολογικών βαρών.